Οι σειρήνες αντήχησαν μέσα στη σιωπή της νύχτας.Περίεργο!Ο σστριγγός ήχος αντιλάλησε σαν χαρμόσυνο άγγελμα.Τα παράθυρα και οι πόρτες άνοιξαν.Τι λοιπόν σενέβαινε!Τι εσήμαινε το σύριγμα, που δεν σταματούσε μέσα στην οκτωβριανή νύχτα;
Τι ζητούσαν οι έξαλλοι αυτοί άνθρωποι, που έτρεχαν μέσα στο γλυκοχάραμα της 28ης Οκτωβρίου;
Σε τι μεθύσι χαράς,σε τι τρελό πανηγύρι τους καλούσε ο συριγμός της σειρήνας;
Τεράστιο βουητό ξεπηδούσε απο τις συνοικίες και τους συνοικισμούς.
Χιλιάδες, μυριάδες στόματα πλούσιων και φτωχών,εργοδοτών και εργατών,ανθρώπων του πνεύματος και του χεριού,πρόφεραν ένα ΟΧΙ.
Πως να προσδιορισθεί η λέξη αυτή με τρία γράμματα; ΦΩΝΗ, ΚΡΑΥΓΗ, ΠΟΝΟΣ, ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, ΧΑΡΑ, ΙΚΕΣΙΑ, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ, ΚΛΑΜΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΙ, ΜΕΘΥΣΙ.
ΑΘΑΝΑΤΕ Ελληνικέ Λαέ!
Τρείς χιλιάδες χρόνια γράφεις με το αίμα σου την ίδια ιστορία.
Μικρός, ασήμαντος στον αριθμό, αναδεικνύεις ένα Όμηρο, ένα Αισχύλο, ένα Πλάτωνα, ένα Αριστοτέλη, ένα Θουκυδίδη, ένα Περικλή, ένα Αγησίλαο, ένα Αλέξανδρο, ένα Χρυσόστομο, ένα Βουλγαροκτόνο, ένα Παλαιολόγο, ένα Κολοκοτρώνη, ένα Μιαούλη, ένα Τρικούπη, ένα Βενιζέλο.
3.000 χρόνια χτίζεις Παρθενώνες, την Αγια Σοφιά, λαξεύεις σε μάρμαρο αθάνατα αριστουργήματα, είσαι η πηγή του πνεύματος και της ομορφιάς.
Και συγχρόνως μικρός και ασήμαντος στον αριθμό, διαλαλείς σε κάθε βάρβαρο το ΟΧΙ. Στις Πλαταιές και στο Μαραθώνα, στη Σαλαμίνα, στα στίφη των Μηδών και στις ορδές των Περσών, των Τούρκων.
Στον μικρό και ξερό σου τόπο αγωνίζεται κατά των βαρβάρων.
Νικάς και διοχετεύεις ως την άκρη του κόσμου το πνεύμα σου και τον πολιτισμό σου.
Ηττάσαι και όμως νικάς και πάλι με το πνεύμα σου.
Πέφτεις και όμως Ορθώνεσαι για να αγωνιστείς και πάλι για την Λευτεριά των Λαών.
Στο αντίκρισμα σου, ακόμα και ο Άνθρωπος-Θεός αγαλλιάζει, γιατί γνωρίζει πως χάρη στον Έλληνα θα διαδοθεί το νέο μήνυμα, που φέρνει στην πονεμένη ανθρωπότητα μήνυμα ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, μήνυμα ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ.
Έτσι, τώρα αντήχησε μέσα από την ψυχή του ελληνικού λαού το ΟΧΙ στα στίφη των βαρβάρων που ζητούσαν να μολύνουν την Ελληνική Γη.
Η 28η Οκτωβρίου απέδειξε πως οι Λαοί μπορούν να δράσουν, όταν θερμαίνει την ψυχή τους ένα ΑΝΩΤΕΡΟ ΙΔΑΝΙΚΟ.
Το ΟΧΙ περιέκλειε αυτό το ιδανικό: της Εθνικής Ελευθερίας και της Αντιφασιστικής Πάλης.
Ακόμα η 28η Οκτωβρίου απέδειξε την ευθύνη των άλλων λαών, που δεν θέλησαν να αντισταθούν κατά των δυνάμεων του σκότους και πολύ περισσότερο που δέχτηκαν να συνεργασθούν μ'αυτές.
Ποιος Όμηρος θα γράψει άραγε το μεγάλο έπος της Αλβανίας.
Ποιος Αισχύλος θα κάνει βίωμα τον νέο αυτό αγώνα του Λαού και θα γράψει τις αθάνατες τραγωδίες του;
Ποιος Θουκυδίδης θα ιστορήσει τις μεγάλες σελίδες που έγραψε ένας ολιγάριθμος τρισμέγιστος Λαός και πότε;Όταν όλη η Ευρώπη είχε υποκύψει κάτω από την ορμή και την δύναμη των θηρίων της γερμανικής ζούγκλας;
Όταν το κήρυγμα της υποταγής και της συνεργασίας είχε γίνει κήρυγμα πανευρωπαϊκό;
Και Όρθωσε ο Ελληνικός Λαός - νέος Δαυίδ - το ανάστημά του τώντας μιας σφεδόνα απέναντι στο Γολιάθ, οπλισμένο με τανκς και με κανόνια, με αεροπλάνα και με το τρομακτικό όπλο της 5ης φάλαγγας.
Μπρος στην τεράστια υλική δύναμη καμφθήκαμε ύστερα από ΝΙΚΗ στα βουνά , στις θάλασσες και στον αέρα. Κάθε στρατιώτης, κάθε ναύτης, κάθε αεροπόρος είναι νικητής.
Κάθε άνδρας, κάθε γυναίκα, κάθε παιδί ένας ήρωας.
Όλοι, γέροι και νιο, όλοι συντελεστές της νίκης.
Καμφθήκαμε για μια στιγμή. Για να ορθώσουμε την εσωτερική αντίσταση στα βουνά και στις πεδιάδες, στις πόλεις και στα χώρια.
Το ΟΧΙ εξακολούθησε να αντιλαλεί στα πέρατα της ελληνικής γης, από τη μαρτυρική Θράκη ως την ματωμένη Κρήτη, από τα Ιόνια ως τα νησιά του Αιγαίου.
Νέοι Ακρίτες νέοι αγώνες, νέες θυσίες. Όλοι η Ελλάδα ένα Μέτωπο. Όλος ο λαός αγωνιστής, έτοιμος για κάθε παράτολμο ηρωισμό, έτοιμος για κάθε θυσία. Με μια κραυγή: ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ. ΑΘΑΝΑΤΗ Ελλάδα, πολυβασανισμένη και χιλιοματωμένη χώρα, ποιος θα το τραγουδήσει το έπος και το δράμα σου;
Πόσο η γλώσσα είναι φτωχή για ν' αποτυπώσει μια τέτοια κοσμογονική περίοδο.
Χρόνια πέρασαν από την απελευθέρωση.
Λίγα χρόνια από τη Μεγάλη Μέρα που ακούστηκε το μεγάλο σάλπισμα του Ελληνικού Λαού και θαμπώθηκε η Οικουμένη. Χειροκρότησαν τότε οι φίλοι, θαύμασαν ακόμα και οι εχθροί. Ζήλεψαν οι νικημένοι λαοί. Φρύαξαν από το κακό τους οι άσπονδοι γείτονες.
Από την μεγάλη μέρα, ο πόλεμος απέκτησε άλλο νόημα. Από άγγλο-γερμανικός ανταγωνισμός, έγινε ο Αντιφασιστικός Αγώνας.
Ο πόλεμος των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων έγινε πόλεμος ιδεολογικός. Η Δημοκρατία ορθώθηκε κατά του Φασισμού.
Η Δικαιοσύνη κατά της αδικίας. Η Ελευθερία κατά της Βίας. Οι δυνάμεις του Φωτός κατά των δυνάμεων του σκότους.
Ο κόσμος στράφηκε προς την Ελλάδα, για ν' αντλήσει πίστη, ενθουσιασμό, αισιοδοξία, ιδανικό.
Πανηγυρίζουμε την Μεγάλη Μέρα και τιμούμε τους ήρωες των Αλβανικών βουνών και της Εθνικής μας Αντιστάσεως τους μάρτυρες κα τους Αγίους μιας μεγάλης εποχής του Έθνους.
Και μακάριοι τότε όσοι επείνασαν και εδίψασαν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, και την Δικαιοσύνη, την Ανρθωπιά , γιατί αυτοί θα χορτάσουν από την ΑΙΩΝΙΑ πηγή που λέγεται Ελλάδα, γάργαρη πηγή κάθε ομορφιάς, κάθε καλού, κάθε ΓΕΝΝΑΙΟΥ.
